Η πόλη της Ρόδου έχει πληθυσμό 56.440 κατοίκους και αποτελεί Πρωτεύουσα καθώς και τον μεγαλύτερο οικισμό του νησιού της Ρόδου που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, ανήκει στα Δωδεκάνησα και υπάγεται διοικητικά στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Ο πληθυσμός του νησιού ανέρχεται σε 125.113 κατοίκους, γεγονός που καθιστά τη Ρόδο το τρίτο πολυπληθέστερο ελληνικό νησί με συνολική ακτογραμμή που φτάνει τα 253 χλμ. Εντός των ορίων της πόλης της Ρόδου, βρίσκεται η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου ή Παλιά Πόλη, όπως αποκαλείται από τους ντόπιους, μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις του κόσμου, που έχει αναγνωριστεί από το 1988 ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Εντός των τειχών της Παλιάς Πόλης βρίσκονται αξιόλογα μνημεία από τη Βυζαντινή εποχή, την Ιπποτοκρατία, την Τουρκοκρατία και την περίοδο της Ιταλοκρατίας, με επιβλητικότερο το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Το αεροδρόμιο της Ρόδου κατατάσσεται σταθερά τέταρτο σε αφίξεις σε εθνικό επίπεδο, ενώ επίσης οι επισκέπτες που καταφτάνουν στο νησί με κάποιο κρουαζιερόπλοιο απαριθμούνται σε δεκάδες χιλιάδες ανά έτος, υποδεικνύοντας τη σημασία της Ρόδου ως τουριστικός προορισμός.
Ήδη από την αρχαιότητα το όνομα της Ρόδου έχει συσχετιστεί με ένα άνθος, το «ρόδο». Το άνθος αυτό λειτουργούσε ως «λαλούν σύμβολο» της Πολιτείας της Ρόδου και χρησιμοποιούταν για να δείξει την προέλευση πολλών αντικειμένων από το νησί (απεικονιζόταν σε νομίσματα, κεραμικά κ.ά.). Η αναφορά στη Ρόδο ως «το νησί των ρόδων» έχει επιβιώσει στο πέρασμα των αιώνων, τόσο στην ελληνική γλώσσα, όσο και σε άλλες γλώσσες.
Με ζεστό Μεσογειακό κλίμα, ήπιους χειμώνες και θερμά καλοκαίρια, η Ρόδος δεν έχει ποταμούς με σταθερή ροή νερού, αλλά υδάτινα ρεύματα που κάποιες φορές χαρακτηρίζονται ως μικροί ή εποχικοί ποταμοί και άλλες φορές χείμαρροι, ρέματα ή ρυάκια. Οι κύριοι δασικοί όγκοι της Ρόδου νησιού βρίσκονται στην περιοχή της κοιλάδας των Πεταλούδων, στην περιοχή γύρω από το βουνό Προφήτης Ηλίας και γύρω από το όρος Αττάβυρος και το βουνό Ακραμύτης, αλλά και στο κεντρικό τμήμα του νησιού, νότια του βουνού Προφήτης Ηλίας και νοτιοανατολικά και νότια του όρους Αττάβυρος και καλύπτοντας το μεγαλύτερο κομμάτι του νότιου τμήματος του νησιού.
Στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, βρέθηκε ο παλαιότερος Νεολιθικός οικισμός, που χρονολογείται στο 2400 - 1950 π.Χ. Η γεωγραφική θέση της Ρόδου την κατέστησε, από νωρίς, κόμβο εμπορίου, με προϊστορικά ευρήματα να υποδεικνύουν εμπορικές επαφές, πέρα από τη Μινωική Κρήτη, με την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Φοινίκη και φυσικά τον Ελλαδικό χώρο.
Το έτος της 93ης Ολυμπιάδας (408 π.Χ.) αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της Ρόδου, καθώς οι πολίτες της Ιαλυσού, της Καμείρου και της Λίνδου πραγματοποιούν τον λεγόμενο συνοικισμό χτίζοντας την πόλη της Ρόδου, η οποία εφεξής γίνεται το κέντρο μιας νέας, ισχυρότερης Πολιτείας που δημιουργείται με την ένωση των τριών παλαιών κρατών.
